سنگ مرمریت که کاملا ً توسط بازار شناخته شده است، ازسنگهای آهکی تا ماسه سنگها قرار دارند. بعضی از آنها جزء دسته سنگهای رسوبی و بعضی سنگهای دگرگونی محسوب میشوند.آن دسته از مرمریتها که جزء ماسه سنگها محسوب میشوند به طور معمول از دانههای کوارتز تشکیل شده اند و به وسیله مواد سیمانی به هم متصل شده اند.ماسه سنگها ساختاری لایه لایه دارند و در تمام آنها رگهها را میتوان مشاهده کرد.
دانههای تشکیل دهنده ماسه سنگها از حدود هفتاد میکرون تا چهار میلیمتر قابل مشاهده است که با درشت شدن دانهها به «کنگلومرا» تبدیل میشوند. این قطعات ریز و درشت توسط ماده دیگری که نقش سیمان را بازی میکند بهم میچسبند.در میان این سیمانها، سیمان سیلیسی با دوامترین آنهاست. اکسید آهن نیز سیمانی قوی است اما احتمالاً نسبت به سیلیس ضعیفتر باشد ضمن اینکه باعث رنگی شدن سنگ میشود. سیمان رسی دارای معایبی است.
رس چسبانندهءبا قدرتی نیست، به علاوه موجب جذب رطوبت سنگ میشود لذا سنگ را در برابر یخبندان آسیب پذیر میکند. همیشه ماسه سنگهای سخت و با جذب آب کم، دارای عمر زیادی هستند اما انواع نرمتر آن ممکن است در اثر یخبندان خراب شوند. همانطور که گفته شد، رگههای رسی در سنگ، نقطه ضعف به شمار میروند. جرم حجمی ماسه سنگها معمولا ً حدود ۶/ ۲ تن بر متر مکعب است.
ماسه سنگها از نقطه نظر جذب آب دامنه گسترده ای دارند. انواع سخت و متراکم آن ،کمتر از یک درصد جذب آب دارند. مقاومت فشاری آن بین شصت تا هشتاد مگاپاسکال است. بسیاری از ماسه سنگها بر اثر قرار گرفتن در معرض جو و به علت اکسیداسیون ترکیبات آهنی موجود در آنها دچار تغییر رنگ میشوند. این تغییر رنگ لزوماً نشانه تخریب سنگ نیست، چرا که گاهی موجب زیباتر شدن سنگ میشود.
سنگ مرمریت ها در فضای خارجی نوع ترکیب کانیها و اجزاء تشکیل دهنده مرمریتها طوری است که اکثراً سریع دچار هوازدگی در سطح وعمق میشوند و به همین دلیل مصرف این سنگها در فضای آزاد پیشنهاد نمیشود چراکه در مدت زمان کمی ابتدا سطح آن دچار هوازدگی میشود و سپس با نفوذ آب در رگههای این سنگها شاهد خوردگی و حل شدن آهکهای کناری درزها خواهیم بود.
هنگام یخ زدگی و افزایش حجم، کم کم نمای آن دچار ترکهای عمیق میشود. مرمریتهایی که از جنس سنگ آهک هستند ابتدا با فرآیند حل شدن هوا زده میشوند. تأثیر باران یا آبهای سطحی ممکن است، کند و تدریجی رخ دهد ولی حتماً رخ میدهد.این تاثیر احتمالاً به شکل کاملاً غیر یکنواخت خود را نشان خواهد داد. اگر بخشی از سنگ، سیلیسی شده باشد، این قسمتها در برابر فرآیند انحلال بیش از بخشهای کربناتی مجاور مقاومت میکنند و ظاهر سنگ به صورت غیر یکنواخت و آبله رو میشود. گاهی دیده شده که سطح این سنگها پوسته پوسته شده، از سنگ اصلی جدا شده اند.
قسمتی دیگر از سنگ مرمریت ها سنگهای آهکی هستند. این مرمریتها همیشه لایه لایه اند لذا گاهی مرمریتها سنگ آهک ریزدانه نیز نامیده میشوند. این سنگها غالباً درزه یا رگه دارند و بیش از سنگهای نوع ماسه سنگ، در آبهای سطحی قابل انحلال اند. سنگ آهکها دارای بافت متغیری بوده ولی اکثر آنها ریز دانه اند. آنهایی که درشت دانه هستند، متشکل از بلورهای درشت یا قطعات فسیل اند. انواع ریزدانه قابلیت پرداخت بهتری دارند و پایداری آنها در برابر هوازدگی بیشتر است.
سنگهای آهکی معمولا سخت نیستند، در حالیکه سنگ آهکهای متراکم معمولا ً سخت و انواع متخلخل آن سست هستند. انواع مختلف سنگ آهک متراکم سخت، دارای جذب آب پایین و کمتر از دو درصد هستند اما در انواع دیگر با چگالی کمتر که به عنوان سنگ ساختمانی نیز قابل استفاده اند، جذب آب بیشتری نیز دیده شده است یعنی حدود چهار تا دوازده درصد که اصطلاحاً به آنها –لایم استون- میگویند. سنگ آهک با داشتن جرم حجمی زیاد، در برابر قلیاییها مقاوم است.
پس در مجموع استفاده از سنگهای مرمریت برای فضای خارجی مناسب نیست مگر با ۲ شرط:
۱: سنگ بسیار ضخیم باشد. یعنی ضخامتی بیش از چهار سانتیمتر داشته باشد آن هم در سنگهای مرمریت سیلیسی و محکم این ضخامت باعث عدم نفوذ آب و خوردگی سنگ و موجب تأخیر در در تَرَکهای عمیق میشود.
۲: سطح سنگ ساب خورده نباشد. مثلا ً تیشه ای یا بادبر باشد و یا به هر روش دیگر غیر براق باشد.
در اینصورت چنانچه حتی سطح سنگ دچار هوازدگی شد این هوازدگی به علت غیر صاف و غیر براق بودن سنگ، چندان به چشم نمیآید. مثال معروف آن برج آزادی است که در آن از مرمریت شهیادی استفاده شده است، آن هم با سطحی غیر براق و به صورت ناصاف و ضخیم. یا استفاده هایی که از سنگ مرمریت گندمک در فضای خارجی میشود میتواند نمونه ای از استفادهی مناسب این سنگ باشد. معمولاً این سنگ را به صورت تیشه ای یا سند بلاست یا بادبر استفاده میکنند که سطحی غیر براق دارد و کمترین ضخامت مورد استفاده در آنها نیز ۵/ ۲ سانتیمتر میباشد یکی از اشتباهات رایج در استفاده از سنگ مرمریت همین استفاده نامناسب آن در فضاهای خارجی است. اشتباهی که همه ما بارها آن را دیده ایم.
اگر بخواهیم از خواص درمانی سنگها به تنهایی سخن بگوییم، مقاله ها باید بنویسیم. آنچه در اینجا مد نظر ماست، آگاه کردن شما نسبت به خواص درمانی سنگها در خانه تان است. بدین منظور خوب است تا نگاهی به خواص درمانی سنگ مرمریت داشته باشیم؛ چراکه این سنگ امروزه در صنعت ساختمان، چه به عنوان نما و چه به عنوان سنگ مورد استفاده در فضای داخل خانه های مدرن، کاربرد گسترده ای دارد.
گذشته از خواص فیزیکی و ساختمانی سنگ مرمریت و هزینه مناسب خرید و نصب آن در ساختمان های مدرن شهری، خواص درمانی این سنگ ممتاز را هم نباید از یاد ببریم و باید بدانیم که در منازل، محیط کار و مراکز تجاری می تواند مورد توجه قرار گیرد.
نکته مهم در ساخت یک بنا این است که سه عامل حیاتی استحکام، زیبایی و معماری ساختمان می تواند تضمینی باشد برای تامین سلامت جسم و روان ساکنان یک مکان. طوری که می توان این فاکتورها را شاکله و بنیان یک محیط ایده آل برای زندگی در نظر گرفت.
در تاریخ خواص سنگ ها، سنگ مرمریت را از زمره سنگهایی دانسته اند که با خرد و عقل در رابطه است. خواص درمانی سنگ مرمر از این نقطه نظر و به زبان امروزی بدین صورت تفسیر می شود که سنگ مرمریت می تواند در فضای خانه یا محل کار ما قدرت تمرکز را بالا ببرد و متعاقبا در تصمیم گیری های ما تاثیر بسیار مثبتی داشته باشد. گفته شده این سنگ می تواند انعطاف ما را تحت شرایط بد محیطی و روانی بیشتر کرده و جسم و روح ما را آرام کند.
جالب است بدانیم خواص درمانی سنگ مرمریت در متون پزشکی هندی هم آمده و در این رابطه گفته شده که سنگ مرمریت برای افرادی که در اطراف این سنگ هستند، اشراف و تسلط ذهنی و فکری نسبت به موضوع مورد توجه شان به ارمغان می آورد. در این متون آمده که اگر این تسلط ذهنی توام با مراقبه باشد، خرد و وقار را در پی خواهد داشت که یکی از نیکوترین خصایل اخلاقی است.
در واقع میتوان ویژگیهای سنگ مرمریت را به شرح زیر بیان کرد :
*نصب آسان
*مقاومت حرارتی بالا
*قابلیت جذب آب کم
*ساب پذیری عالی
*وزن بالای این سنگ
*تخلخل پایین و قدرت چسبندگی زیاد با مات
*رنگ و طرح متنوع و سطحی درخشان و جلا داده شده
*مقاومت خمشی، فشاری و سایشی بالا در مقایسه با سنگ تراورتن
*عدم تغییر رنگ در طول زمان و عدم ایجاد تورفتگی
آیا سنگ مرمریت همچون سنگ مرمر میتواند نور را از خود عبور دهد؟
یکی از ویژگیهای بارز و مهم سنگهای مرمر قابلیت عبور نور از خود میباشد. به همین دلیل در صورتی که به دنبال سنگهایی هستید که نور را از خود عبور دهد بهترین گزینه سنگ مرمریت است.
یکی از بهترین و به جاترین استفاده از سنگهای مرمریت ، به کارگیری در فضای داخلی است. مرمریت کاملاً برای ایفای چنین نقشی مستعد است و امتحان خوبی در این زمینه پس داده است. محل جولان سنگ مرمریت به محض ورود به ساختمان از بدنه لابی کف، راه پله ، کف واحدها شروع میشود و مأموریتش را در فضای بسته به خوبی انجام میدهد. انواع رنگها به خصوص کرم استخوانی، رنگهای سبز، قرمز، قهوه ای، بژ، سیاه، خاکستری و تقریباً هر رنگی در مرمریت ها پیدا میشود.
غیر ازتنوع رنگ، زیباترین نقش ها را هم میتوانید روی مرمریت ها پیدا کنید. این خاصیت به همراه ساب پذیری مناسب، باعث شده مرمریت برای فضای داخلی پیشنهادی بهینه به معنای واقعی باشد. چرا که در فضای داخلی سرما وگرما، برف و باران، تهاجم مواد خورنده، سایش و ضربه جدی وجود ندارد؛ در عوض کارکرد رنگ و معماری گرم و خودمانی در فضای داخلی بسیار مطلوب است. چنانچه این سنگها توسط ماستیکها و رزینهای مخصوص آن فرآوری شوند، میتوانند تا حد بسیار زیادی قابلیتهای خود را افزایش دهند و همان طول عمر مورد نیاز ما را داشته باشند.